Bütün zamanlarda, sanat ve edebiyat alanında özel ve seçkin bir yere sahipti şiir. Ancak günümüzde sinema, tiyatro, roman ve öykü ile yan yana konduğunda nedense geniş kitlelerin daha az ilgi gösterdiği bir alan olageldi. Son dönemde ise belki dileğim, belki izlenimim bilemiyorum, şiir kendi ivmesiyle bir hamle yaptı. Her ne kadar yayıncılar şiir dosyalarını okumadan, dosyanın ilk şiirine bile bakmadan ret yanıtı verseler de bu artık değişecek umudunu taşıyorum, değişmeli de!
Şiirde kendi patikasını açan Murat İlhan’ın yeni çıkan şiir kitabı Oyun Kal, bu umudumu daha da güçlendirdi. Şiirin geniş coğrafyasında gezinen İlhan, yaşadığı toplumun mağduriyetlerini çok iyi gözlemlemiş ve şiirlerine taşıyabilmiş. Bunda öğretmen olmasının da katkısı büyük olsa gerek. Şiirin özünün, ele aldığı konu, duygu, durum ne olursa olsun bir yanı coşkuysa öbür yanı isyandır, başkaldırıdır ve sözcüklerle kurulur baştan sona. Sözlük anlamları elbette değiştirilemez fakat duygusal çağrışımları sözcük seçiminde ve dizilişinde, düzenlenişinde imgesel bir zenginliğe dönüşür. Buna en güzel örnek Oyun Kal’ın arka kapağında yer alan dörtlüktür:
"Dünya da bir tohumdur belki
Henüz toprağını bulamamış
Bir gün hep beraber eker
Kuşlar gibi dallarında yaşarız."
Kitapta, imgesel zenginliğe örnek olabilecek pek çok şiir yer almakta. Örneğin: İçim sıkılıyor, dizesiyle başlayan bir şiiri, fırlayıp gidecek bir limonun çekirdeği gibi aklım / aklımda bir şiir dizesiyle bitiyor. Ne denli zorlu olsa da koşullar, yine gelip bir şiire tutunarak hayata bağlanıyor şair.
Comments